Muramasa (Osamu Tezuka, 1987)
Gubeći kontrolu nad mržnjom i besom, koji je oružje upilo od svih prethodnih nosilaca, samuraj kreće u ubilački pohod. Jedini izlaz - ludilo i smrt... Inspirisan legendom o demonskom sečivu koje je iskovao Sengo Muramasa (XVI vek n.e.), Tezuka nam otkriva drugu stranu svoje ličnosti, sklonu eksperimentima. "Hendikepirana" animacija, na kakvu nailazimo u tzv. ga-nime ostvarenjima iz 2006. i 2007. godine, artističan crtež, često na nivou krokia, i zvuci tradicionalnog Japana, koji nas vraćaju natrag kroz istoriju, sačinjavaju ovaj osmominutni nebrušeni dragulj, čija se gruba estetika savršeno poklapa sa mračnim i oštrim sadržajem.
Iblard Jikan (Inoue Naohisa, 2007)
Studio Ghibli je do sada iznedrio obilje vrhunskih fantazija, uglavnom u režiji Hayaoa Miyazakia, ali nijedna od njih nije toliko lepa, poetična, kontemplativna i relaksirajuća, kao što je to rediteljski prvenac Inouea Naohise, japanskog nadrealiste koji nam otkriva mistični, snoviđajni svet Iblard iz svojih dela.
Bez dijaloga, odnosno u potpunom odsustvu priče i likova (bar u konvencionalnom smislu), ovaj atipični anime govori opojnim slikama i milozvučnim melodijama, koje se rastapaju pred vama i miluju vaša čula. Sličnu auru poseduje i Pradoov De profundis, s tim što Naohisa odbacuje čak i najmanji nagoveštaj naracije, sa željom da vas, kao posmatrača, ostavi da sami otkrijete čari Iblarda.
Svaki kadar je ogledalo umetnikove duše, njegove razbuktale mašte, ljubavi i posvećenosti stvaranju. Suptilna animacija, dobrim delom svedena na minimum (lelujanje trave na povetarcu, pokreti vodenih površina, oblaka i raznolikih imaginarnih objekata), odiše umirujućom elegancijom i izaziva osećaj koji je rečima teško opisati. Poput toplog i gotovo nestvarnog zalaska sunca, prohladnog sumraka pod vedrim, nepreglednim nebom ili pejzaža nezemaljske lepote koje je nemoguće izbrisati iz sećanja, Iblard Jikan je mnogo više od alternativnog animea - jedinstven, enigmatičan i nezaboravan umetnički doživljaj. Treba mu se prepustiti...
"A man with arms which can kill people like puppets is not aware that he himself has already become a puppet."
Gubeći kontrolu nad mržnjom i besom, koji je oružje upilo od svih prethodnih nosilaca, samuraj kreće u ubilački pohod. Jedini izlaz - ludilo i smrt... Inspirisan legendom o demonskom sečivu koje je iskovao Sengo Muramasa (XVI vek n.e.), Tezuka nam otkriva drugu stranu svoje ličnosti, sklonu eksperimentima. "Hendikepirana" animacija, na kakvu nailazimo u tzv. ga-nime ostvarenjima iz 2006. i 2007. godine, artističan crtež, često na nivou krokia, i zvuci tradicionalnog Japana, koji nas vraćaju natrag kroz istoriju, sačinjavaju ovaj osmominutni nebrušeni dragulj, čija se gruba estetika savršeno poklapa sa mračnim i oštrim sadržajem.
Iblard Jikan (Inoue Naohisa, 2007)
Studio Ghibli je do sada iznedrio obilje vrhunskih fantazija, uglavnom u režiji Hayaoa Miyazakia, ali nijedna od njih nije toliko lepa, poetična, kontemplativna i relaksirajuća, kao što je to rediteljski prvenac Inouea Naohise, japanskog nadrealiste koji nam otkriva mistični, snoviđajni svet Iblard iz svojih dela.
Bez dijaloga, odnosno u potpunom odsustvu priče i likova (bar u konvencionalnom smislu), ovaj atipični anime govori opojnim slikama i milozvučnim melodijama, koje se rastapaju pred vama i miluju vaša čula. Sličnu auru poseduje i Pradoov De profundis, s tim što Naohisa odbacuje čak i najmanji nagoveštaj naracije, sa željom da vas, kao posmatrača, ostavi da sami otkrijete čari Iblarda.
Svaki kadar je ogledalo umetnikove duše, njegove razbuktale mašte, ljubavi i posvećenosti stvaranju. Suptilna animacija, dobrim delom svedena na minimum (lelujanje trave na povetarcu, pokreti vodenih površina, oblaka i raznolikih imaginarnih objekata), odiše umirujućom elegancijom i izaziva osećaj koji je rečima teško opisati. Poput toplog i gotovo nestvarnog zalaska sunca, prohladnog sumraka pod vedrim, nepreglednim nebom ili pejzaža nezemaljske lepote koje je nemoguće izbrisati iz sećanja, Iblard Jikan je mnogo više od alternativnog animea - jedinstven, enigmatičan i nezaboravan umetnički doživljaj. Treba mu se prepustiti...
No comments:
Post a Comment