Svemirska opera Uchū Kaizoku Kyaputen Hārokku, na zapadu poznata pod nazivom Space Pirate Captain Harlock, predstavlja "reimaginaciju" jedne od najekranizovanijih mangi slavnog Leijija Matsumota, a sa budžetom od oko trideset miliona dolara, najskuplji je animirani film produkcije Toei. Ostavljajući nas bez daha raskošnom vizualizacijom, ne donosi gotovo ništa novo u pogledu priče, iako je rekonstruisana tako da odražava probleme savremenog društva.
Kao što saznajemo iz uvodnih titlova, u dalekoj budućnosti izvršena je masovna kolonizacija svemira, ali ljudi, nezasiti kakvi jesu, iscrpljuju i resurse naseljenih planeta. Proces repatrijacije dovodi do izbijanja dugog rata, koji se završava proglašenjem Zemlje za večno svetilište od strane (gerijatrijske) koalicije Gaia. Jedini koji se usuđuje da prkosi diktatorskim vlastima jeste (navodno besmrtni) kapetan Harlock, na čelu posade neuništivog (i faličnog) broda Arcadia, opremljenog mrtvačkom glavom na pramcu i misterioznom mračnom materijom.
U redove pobunjenika infiltrira se miroljubivi Yama, po naređenju svog militantnog brata Ezre, obogaljenog zapovednika kraljevske flote, sa zadatkom da pogubi Harlocka. Uviđajući korumpiranost federacije i saznajući prave namere žustrih gusara, mladić je primoran da preispita prioritete i donese odluku od koje zavisi preporod civilizacije.
Derivativnost scenarija, koji potpisuje (nagrađivani) japanski pisac Harutoshi Fukui, donekle je oprostiva, ukoliko uzmemo u obzir starost izvornog dela, koja se meri decenijama, i smelost u izvlačenju naslovnog junaka iz bezbedne zone stereotipa, makar i po cenu izneverenih očekivanja najvernijih obožavatelja. Nepričljiv i neustrašiv, Harlock i dalje stoički pruža otpor totalitarnom režimu, ali je njegova dobrota do pojasa u blatu, a romantična priroda povlači se pred radikalnom, što postaje jasno u ključnom "otkrovenju".
Iza uspešnog odmetnika stoje dve žene - vitka i enigmatična tuđinka Miime, kojoj je dodeljena uloga savetodavca, i verna oficirka Kei, koja nas prilikom tuširanja (sa nultom gravitacijom) podseća na animee iz stare škole, gde je ovakav postupak rasplamsavanja muške mašte bio često rabljen. Podzaplet sa ljubavnim trouglom, otkriven putem flešbekova, presudan je za definisanje Yame, koji sa Harlockom ima mnogo više zajedničkog od pukog fizičkog izgleda.
Temama časti, osvete, slobode, ekologije, prijateljstva i porodičnih veza, Shinji Aramaki (Appleseed) sasvim solidno barata, isporučujući zabavnu, dinamičnu i uzbudljivu intergalaktičku avanturu, u kojoj kratke melodramske pauze neretko prethode bombastičnim akcionim scenama. Preplitanje narativnih niti neometano se odvija čak i onda kada pokazivanje ustupi mesto kazivanju ili se pokrene divlja bujica kitnjastih izraza, kao što su stavljanje sistema Kaleido Zvezda u pogon ili otključavanje okova uzročnosti aktiviranjem dimenzionalnih bombi.
Uzimanje podnošljive doze suspenzije neverice, neophodne za prijatan i neometan ostanak u Aramakijevom futurističkom svetu, dodatno olakšavaju impresivan dizajn i fluidnost kompjuterske animacije. Glatki pokreti i izražajnost lica postignuti su zahvaljujući motion-capture tehnologiji, dok je u očaravajućim fotorealističnim slikama moguće naslutiti Matsumotov uticaj, pri čemu je ratoborni Yattaran odabran kao zamena za prepoznatljive karikature sa velikim ustima.
O tome da su animatori vodili računa o najsitnijim detaljima svedoče atraktivni i eklektični kostimi, konstrukcija oružja, opreme, mašina i letilica, viktorijanski enterijer Arcadije, sajber-gotske građevine u gajanskoj prestonici i sve ostalo što gledaočevo oko željno upija, suzdržavajući se od treptanja. Velelepnost filma potcrtana je epskim orkestracijama, koje doprinose intenziviranju doživljaja...
Kao što saznajemo iz uvodnih titlova, u dalekoj budućnosti izvršena je masovna kolonizacija svemira, ali ljudi, nezasiti kakvi jesu, iscrpljuju i resurse naseljenih planeta. Proces repatrijacije dovodi do izbijanja dugog rata, koji se završava proglašenjem Zemlje za večno svetilište od strane (gerijatrijske) koalicije Gaia. Jedini koji se usuđuje da prkosi diktatorskim vlastima jeste (navodno besmrtni) kapetan Harlock, na čelu posade neuništivog (i faličnog) broda Arcadia, opremljenog mrtvačkom glavom na pramcu i misterioznom mračnom materijom.
U redove pobunjenika infiltrira se miroljubivi Yama, po naređenju svog militantnog brata Ezre, obogaljenog zapovednika kraljevske flote, sa zadatkom da pogubi Harlocka. Uviđajući korumpiranost federacije i saznajući prave namere žustrih gusara, mladić je primoran da preispita prioritete i donese odluku od koje zavisi preporod civilizacije.
Derivativnost scenarija, koji potpisuje (nagrađivani) japanski pisac Harutoshi Fukui, donekle je oprostiva, ukoliko uzmemo u obzir starost izvornog dela, koja se meri decenijama, i smelost u izvlačenju naslovnog junaka iz bezbedne zone stereotipa, makar i po cenu izneverenih očekivanja najvernijih obožavatelja. Nepričljiv i neustrašiv, Harlock i dalje stoički pruža otpor totalitarnom režimu, ali je njegova dobrota do pojasa u blatu, a romantična priroda povlači se pred radikalnom, što postaje jasno u ključnom "otkrovenju".
Iza uspešnog odmetnika stoje dve žene - vitka i enigmatična tuđinka Miime, kojoj je dodeljena uloga savetodavca, i verna oficirka Kei, koja nas prilikom tuširanja (sa nultom gravitacijom) podseća na animee iz stare škole, gde je ovakav postupak rasplamsavanja muške mašte bio često rabljen. Podzaplet sa ljubavnim trouglom, otkriven putem flešbekova, presudan je za definisanje Yame, koji sa Harlockom ima mnogo više zajedničkog od pukog fizičkog izgleda.
Temama časti, osvete, slobode, ekologije, prijateljstva i porodičnih veza, Shinji Aramaki (Appleseed) sasvim solidno barata, isporučujući zabavnu, dinamičnu i uzbudljivu intergalaktičku avanturu, u kojoj kratke melodramske pauze neretko prethode bombastičnim akcionim scenama. Preplitanje narativnih niti neometano se odvija čak i onda kada pokazivanje ustupi mesto kazivanju ili se pokrene divlja bujica kitnjastih izraza, kao što su stavljanje sistema Kaleido Zvezda u pogon ili otključavanje okova uzročnosti aktiviranjem dimenzionalnih bombi.
Uzimanje podnošljive doze suspenzije neverice, neophodne za prijatan i neometan ostanak u Aramakijevom futurističkom svetu, dodatno olakšavaju impresivan dizajn i fluidnost kompjuterske animacije. Glatki pokreti i izražajnost lica postignuti su zahvaljujući motion-capture tehnologiji, dok je u očaravajućim fotorealističnim slikama moguće naslutiti Matsumotov uticaj, pri čemu je ratoborni Yattaran odabran kao zamena za prepoznatljive karikature sa velikim ustima.
O tome da su animatori vodili računa o najsitnijim detaljima svedoče atraktivni i eklektični kostimi, konstrukcija oružja, opreme, mašina i letilica, viktorijanski enterijer Arcadije, sajber-gotske građevine u gajanskoj prestonici i sve ostalo što gledaočevo oko željno upija, suzdržavajući se od treptanja. Velelepnost filma potcrtana je epskim orkestracijama, koje doprinose intenziviranju doživljaja...
No comments:
Post a Comment