Oct 9, 2014

Shōnen Sarutobi Sasuke (Akira Daikubara & Taiji Yabushita, 1959)

Fantazija Shōnen Sarutobi Sasuke (Dečak Sarutobi Sasuke) inspirisana je izmišljenim likom, legendarnim nindžom koji je bio brz i okretan kao majmun. Njen istorijski značaj ogleda se u tome što je označila početak prodora animea na Zapad, budući da je posredi prvi japanski animirani film koji je dospeo do američkih bioskopa. Pošto su tamošnji cenzori smatrali da je šinobi nepodesno zanimanje za glavnog junaka dela namenjenog najmlađoj publici, Sasuke je preobraćen u samuraja. (A jedan od alternativnih naslova je i Magični dečak.)

Jednostavna i pitka priča prati odrastanje odvažnog Sasukea, koji sa starijom sestrom Oju (Oyū) živi u šumskoj kolibi, okružen prijateljski nastrojenim životinjama. Idiličnu sliku njihovog zajedništva narušava pojava velikog orla, koji uspeva da zgrabi lane i baci ga u jezero. Nastojeći da spasi mladunče, košuta skače u vodu, gde postaje žrtva monstruoznog salamandera. (Gledaoci koji nikada nisu prežalili smrt Bambijeve majke verovatno će želeti da zaobiđu ovo ostvarenje). Nakon izlaska iz jezera, neman pokazuje svoje pravo obličje, a ono pripada demonskoj princezi Jaši (Yasha), kažnjenoj za pakosti koje je činila u prošlosti. Oslobođena kletve, spremna je da ponovo uspostavi vladavinu terora, u čemu će je, naravno, sprečiti Sasuke... čim bude završio obuku kod enigmatičnog pustinjaka.


Odajući utisak adaptacije neke dalekoistočne narodne pripovetke, ova simpatična avantura podražava Diznijeve crtaće, kako po intonaciji, tako i po ritmu odvijanja radnje, s tim što se autori ne ustručavaju da zađu dublje na mračnu teritoriju. Iako nasilje nije "grafičko", broj pogubljenih (uglavnom loših momaka) meri se desetinama, dok se prikaz smrti veštice, otelovljenja rušilačke sile i/ili negativnih emocija, može okarakterisati kao jeziv. Konačni okršaj, koji čini okosnicu katarzične završnice, deluje i te kako brutalno, uprkos odsustvu krvi, naročito tokom scene u kojoj (maloletni) protagonist, pod dejstvom crne magije, udara o stene. Dramske sekvence i one koje dočaravaju lepotu boravka u prirodnom okruženju služe kao protivteža akcionim segmentima.

Dizajn likova, koji potpisuje Akira Daikubara, odlikuje se raznolikošću, pa tako Jaša, sa divljom kosom i razjapljenim ustima, izgleda kao avet koja je oživela sa slika plutajućeg sveta (ukijo-e), a njeni podanici, banditi predvođeni "strašnim" Gonkurom tužnog pogleda, podsećaju na radove Maksa Flajšera i Aba Ajverksa, ali sa orijentalnim "twistom". Sasuke i devojčica koja mu se, igrom nesrećnog slučaja, pridružuje u potrazi za osvetom, imaju tipično azijske crte. Isto važi i za brižnu Oju i pravednog princa Jukimuru koji, svestan opasnosti po čitavu zemlju, nesebično pruža pomoć mladom ratniku. (Osim toga, dašak romanse nije na odmet.) Nažalost, uočljive oscilacije u kvalitetu animacije (i režije), kao i povremeno iritirajući zvuci kojima se oglašavaju Sasukeovi ljubimci ostavljaju ovaj anime da i dalje pluta po moru opskurnosti...

No comments:

Post a Comment