Naučnofantastična saga Sol Bianca: Taiyou no Fune (Sol Bianca: The Legacy) alternativna je verzija nedovršene OVA-e sa početka devedesetih. Odvija se u vreme nakon kolonizacije svemira i prati uzbudljivu avanturu piratskog kvinteta sa misterioznog interstelarnog broda Sol Bianca. Pet devojaka, nazvanih po mesecima u godini, a iscrpljenih unutrašnjom borbom, u potrazi je za slavom, sopstvenim identitetom, odgovorima na večna pitanja i dragocenostima sa plave planete, koja je odavno ušla u legendu...
Razapeta između mahnite akcije i emotivno kompleksne drame sa suptilnim elementima komedije, alegorična priča jednostavnog zapleta podseća na sjajno osvetljenu unutrašnjost velikog objekta, u kojem su određene bitne prostorije zabravljene, a ključevi izgubljeni. Pošto natpisi na njihovim vratima pružaju samo nagoveštaje o onome što se u njima skriva (i zbiva), gledalac je povremeno primoran da se oslanja na pretpostavke. Međutim, uprkos nedorečenosti scenarija, Hiroyuki Ochi (Armitage III) uspeva da sve konce, uključujući i one kojima se zna početak, ali ne i kraj (ili obrnuto), čvrsto drži u rukama i, koliko god je u njegovoj moći, olakša i ubrza sastavljanje slagalice, dajući smisao naizgled nepovezanim događajima u katarzičnoj završnici.
Dotiče se ekoloških i društveno-političkih pitanja, kao i odnosa čoveka prema tehnologiji, naglašavajući značaj istorije i umetnosti - delimično, putem literarnih citata pre početka svake epizode. Dopadljivim i uverljivim heroinama ostavlja dovoljno prostora da naprave iskorak iz okvira stereotipa i ukrote snažnu individualnost zarad dobrobiti ekipe, dok sa glava "loših momaka" odbija da skine oreol enigmatičnosti.
Zahvaljujući kreativnoj montaži i nadahnutoj umetničkoj režiji, nedostaci Zaveštanja mogu se u izvesnoj meri zanemariti. Osoben i realističan dizajn likova Naoyukija Onde odlikuje se, kao po običaju, visokim nivoom detalja, bilo da je reč o crtama lica ili modnim detaljima, i besprekorno se uklapa u podjednako atraktivne pozadine. Gradić podignut u duhu španske arhitekture, noćni klubovi sa pečurkaste svemirske stanice i metropola pod staklenom kupolom, sa mirnim predgrađem i urednim parkovima, neke su od najživopisnijih lokacija.
Savremena tehnologija, dostupna nestašnim protagonistkinjama, poseduje kitnjastu mitološku dimenziju. U kriznim situacijama, nakon prikaza art nouveau algoritma na kontrolnom ekranu, Sol Bianca proizvodi hologram sa likom boginje, koja laserskim bičevima uteruje strah u kosti neprijatelja. (Zato i ne treba da čudi što samozvani zaštitnici Zemlje žele da je se dočepaju.) Lepota i tečnost animacije dolaze do izražaja kako u scenama eksplozivnih borbi, tako i prilikom najtrivijalnijih radnji kakva je, recimo, sipanje vina u čašu, a jedino što odaje njeno godište jesu kompjuterski generisani modeli letilica. Eklektičan muzički skor donosi raskošnu mešavinu elektronike, alternativnog roka i neoklasičnih vokalno-instrumentalnih kompozicija, pokrećući uzburkane talase raspoloženja.
Ovom primamljivom audio-vizuelnom slatkišu treba prići oprezno, jer zbog nestalnosti sadržine ostavlja ukus blage gorčine...
No comments:
Post a Comment